Муқтадӣ дар намози ҷамоати пешин ё аср, ки имом дар он бо овози паст қироат мекунад, сураи “Фотиҳа”-ро мехонад ё хомӯш меистад? Бародароне ҳастанд, ки дар ин масъала далел мепурсанд, хоҳиш мекунам, ки далелашро меовардед.

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. Бародари азиз, аксари уламои аҳноф қироати муқтадиро дар намозҳои ҷаҳрӣ ва хуфя макрӯҳи таҳримӣ мегӯянд, вале ҳукм ба ботил шудани намоз ва фосиқ шудани муқтадӣ намекунанд. Аз он ҷумла, назари муҳаққиқ Камол ибни Ҳумом – соҳиби “Фатҳул-Қадир” низ ҳамин аст. Аз Ҷобир ибни Абдуллоҳ (р) ривоят аст, ки Расули Худо (с) фармуданд: «Ҳар касе имом дошта бошад, пас қироати имом барои ӯ низ қироат маҳсуб мешавад». (Ривояти Ибни Моҷа; “Мухтасарул-виқоя”, с. 15-17)