Сифати мавқифи қиёмат чӣ гуна аст?

Худованд мефармояд: “Ва Худоро аз он чи ситамкорон мекунанд, бехабар мапиндор; ҷуз ин нест, ки онҳоро барои рӯзе мавқуф медорад, ки дар он чашмҳо хира шаванд. Шитобкунандагон, сарҳои худ бардорандагон, чашми онҳо ба сӯяшон бознамегардад ва дилҳояшон холӣ аст”. (“Иброҳим”; 42-43)

Ҳамчунин дар сураи “Мутаффифин” мефармояд:

“Оё онҳо намедонанд, ки барангехта хоҳанд шуд, дар рӯзи бузург, рӯзе, ки мардумон пеши Парвардигори оламиён истода шаванд?” (“Мутаффифин”; 4-6)