Муҳтарам домулло, Шумо гуфтед, ки дар намозҳои тавассути телевизор мустақиман пахш мешуда мумкин нест бояд фосила набошад. Барои чӣ дар масҷидҳо фосила дар намози ҷумъа ҳаст, ҳаминро равшан месохтед.

Ва алайкумуссалом, намоз як амали телевизионӣ набуда, балки як ибодатест, ки дар он инсон вуҷуди комили худро зоҳир ва ботини худро дар ҳузури Аллоҳ тақдим мекунад. Аз назари фуқаҳо иқтидои намоз дар он вақт саҳеҳ шуда метавонад, ки дар байни имом ва муқтадиён роҳи омма, наҳр пул ва ғайра набошад, зеро дар чунин ҳолат иқтидо дуруст нест, аммо фосилаи дар масҷид танҳо дар муҳити масҷид мебошад, агар илоҷаш бошад, бояд намозгузор фосила нагузорад, чаро ки макрӯҳ мебошад, вагарна боке надорад. («Фатовои ҳиндӣ»,ҷилди 1, саҳ 45-ум)