Мегӯянд, ки дар азон гуфтан чанд ҷойи бими куфр аст, агар бошад кадомҳост?

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳи ва баракотуҳу. Бародари азиз, аз нигоҳи мазҳаби ҳанафӣ наҷосат ба ду қисм аст: Наҷосати хафифа ва ғализа. Манӣ аз ҷумлаи наҷосати ғализа аст. Ҳукми наҷосати ғализа ин аст, ки чун ба бадан ё либос расад, бояд шуста шавад, хоҳ кам бошад ё зиёд. (“Хулосатул-масоил”, с. 48-51). Дар азон гуфтан даҳ ҷо бими куфр аст, ҳар касе онро надонад, муаззиниро нашояд: 1. “Алиф”-и “Аллоҳ”-ро мад кашад. 2. “Бо”-и “Акбар”-ро мад кашад. 3. “Ашҳаду”-ро “ашҳоду” хонад. 4. “Ашҳаду”-ро “ашҳаду” (бо “ҳо”-и ҳуттӣ) хонад. 5. “Ло илоҳа иллаллоҳ”-ро бе ташдид хонад. 6. “Ашҳаду”-ро бе “алиф” гӯяд. 7. “Мим”-и “Муҳаммад”-ро мад кашад. 8. “Ҳайя ъалас-салот”-ро “ҳайё” гӯяд. 9. “Ҳайя ъалал-фалоҳ”-ро бе ташдид гӯяд. 10. “Аллоҳу Акбар”-ро “Акбор” гӯяд. (“Чоркитоб”, с. 46-47).