Тоҷикистон кишвари дорои захираҳои ғании бузурги энергетикӣ ба ҳисоб меравад. Ин имконияти бузурги энергетикӣ метавонад дар ояндаи наздик Тоҷикистонро нурафкан созад. Дар ин маврид Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз баромадҳои худ чунин қайд намуда гузаштанд: “Роғун - манбаи адонашавандаи нур аст, ки Тоҷикистонро дар оғӯши Шарқи куҳан ба ахтари ҳамеша тобон табдил хоҳад дод”.

Эй шаҳри Роғун – шаҳри нур, аз ту расад бар мо сурур, Аз ифтитоҳ омад нидо: Роғун муборакбод бод!

Дар тӯли 27 соли истиқлолият кишварамон рӯз то рӯз ободу зебо гардида истодааст ва бо шарофияти волоияти қонун ва татбиқи он сафи ҷиноят ва ҷинояткорї кам гашта мардум дар як фазои амну ором зиндагии осуда доранд.

Даврони истиқлолият барои мо имкони воқеӣ фароҳам овард, ки роҳи имрӯзу ояндаи миллат ва пешрафти минбаъдаи кишвари азизамонро ба сӯи ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ интихоб намоем. Истиқлолият барои мо рамзи олии Ватану ватандорӣ, бузургтарин неъмати давлатсозию давлатдории мустақил, кору пайкорҳои пайгиронаи созандагӣ, азму талошҳои фидокоронаи расидан ба истиқлолияти сиёсӣ, иқтисодӣ ва фарҳангиро омӯзонда, меъёрҳои ҷомеаи шаҳрвандиро таҳким бахшид ва дар як вақт ҳаёти озодонаи ҳар фард ва олитарин дараҷаи бахту саодати воқеии миллатро таъмин намуд.

Дар тӯли таърих ҷомеаҳо ба мазҳаби ҳанафӣ таваҷҷуҳи хоссе доштанд. Ин мазҳаб аз даврони хилофати Ҳорунуррашид мабнои дастуруламали хулафои аббосӣ қарор гирифт. Баъдтар давлати Усмониён, ки муддати шашсад сол ҳукмронӣ намуданд, ин мазҳабро ҳамчун мазҳаби расмӣ дар қаламрави худ эълон намуданд.

Роҳи бунёди давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ташаккули ҷомеаи шаҳрвандӣ дар Тоҷикистон, ки мо бо он устуворона пеш рафта истодаем, воқеан далели барҷастаи пирӯзии ваҳдат, ҳамдигарфаҳмӣ, таҳаммулгароӣ, ягонагии халқ ва ҳокимияти сиёсӣ маҳсуб меёбад.