домулло хоҳишмандам ба саволи ман тезтар ҷавоб диҳед. Мо дар шаҳри Москва кор мекунем, ҳар саҳар аз ҷои хобамон 120 км дур рафта, кор мекунем, боз шаб ба хона меоем, оё намозҳоямонро қаср хонем ё не?

Ва алайкумуссалом ва раҳматуллоҳи ва баракотуҳ, бародари азиз, қаср хондани намоз вақте ҷоиз аст, ки шахс аз ҷойи зисташ нияти сафар карда, берун шавад. Бинобар ин, шумо дар роҳ ва дар ҷойи коратон қаср мехонед, аммо дар ҷойи зистатон бошад, намозро пурра хонед. («Фиқҳи муяссар» саҳ. 139-143). Хотиррасон бояд кунем, ки масофаи сафар назди мазҳаби аҳноф ба қавли саҳеҳ се марҳала аст, ки ҳар марҳала баробар ба 40 километр аст, яъне дар маҷмуъ 120 километр. («Ҳидояи шариф», китоби салот, фасли мусофир).