Таҷрибаи инсоният нишон медиҳад, ҷомеае, ки дар он институти оила мустаҳкам нест, ба нокомӣ ва мушкилоти зиёди иҷтимоӣ печида, дар ниҳоят хавфи аз байн рафтан низ ба он таҳдид мекунад. Ин аст, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон вобаста ба устувории оила ва дар ин замина, ба бунёди ҷомеаи солим таваҷҷуҳи махсус зоҳир мегардад.

Оби Замзам беҳтарин оби рӯи замин аст ва акнун беш аз панҷ ҳазор сол аз зуҳури ин оби гуворо ва шифобахш аз замони ҳазрати Исмоъил ъалайҳи-с-салом то кунун мегузарад. Замзам обе аст, ки Худованд онро ба унвони ҳадия ба муъминоне, ки аз маконҳои дурдаст барои зиёрати хонааш мушарраф мешаванд, арзонӣ доштааст.

Тавре қаблан иттилоъ додем, 26 июни соли равон ба муносибати 22-юмин солгарди Рӯзи Ваҳдати миллӣ дар толори меҳмонхонаи байналмилалии «ScoutInternational»-и шаҳри Қоҳира ҳамоиши илмӣ –фарҳангӣ баргузор шуд.

Ҳарчанд Тоҷикис­тон 22 сол аст, ки дар шароити сулҳу субот ва истиқрори миллӣ кору фаъолият мекунад, вале таъсири нооромиҳои солҳои 90-уми қарни гузашта дар рушди сиёсӣ ва иқтисодии кишвар то ҳанӯз бараъло эҳсос мешавад.

Солҳои охир дар ҷомеаи шаҳрвандии мо як ҳодисаи нангин ва падидаи манфӣ ба назар мерасад, ки ҳар шахси солимфикрро ба андеша водор менамояд. Ин ҳодисаи нангин ба худкушӣ даст задани як зумра ҷавонони бетаҷриба мебошад. Чунин падидаи манфӣ нишонаи имони ноқис ва ё имони бемор аст, зеро дидаву дониста ба худкушӣ даст задан дар шариати исломӣ ҳам гуноҳ ҳаст, ҳам ҳаром.

Боиси ифтихори ҳар як тоҷики бонангу номус аст, ки ахиран дар кишвари мо нишасти 5-уми Машварати ҳамкорӣ ва тадбирҳои боварӣ дар Осиё бо иштироки роҳбарону намояндагони 27 кишвари узв баргузор гардид. Аслан ҳадафи ин ташкилот таъмини амният, сулҳу субот ва пешрафти иқтисодӣ ва пешгирии терроризм ва экстремизм дар кишварҳои аъзо маҳсуб мешавад.