Агар фикрҳои бади ғайри ихтиёрӣ нисбати дину диёнат инсонро фаро гирад, ба тавре ки ба забон овардани он фикрҳоро раво нашуморад, дар ин сурат оё ў гунаҳгор мешавад? Як дўсти ман аз ин ҳолат ранҷ мебарад.

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. Бародари азиз, ин чизе, ки шумо баён кардед, васвасаи нафсу шайтон аст, ки дар ҳама кас вуҷуд дорад ва модоме ки шахс онро ба забон наорад ё ба мазмуни он амал накунад, гуноҳе бар ў нахоҳад буд. Дар ривоятҳо зикр шудааст, ки ҳатто саҳобагони Пайғамбари гиромӣ (с) низ аз ин амр ба он Ҳазрат (с) шикоят карданд. Расули акрам (с) дар посух фармуданд, ки он имони сареҳ аст, зеро имони мусулмон намегузорад, ки он фикри бадро ба забон биёрад.