Чаро мусулмонони тамоми ҷаҳон ҳар гуна намоз мехонанд, дар сурате ки як Қуръон доранд. Оё дар Қуръони карим Худованд ба як тарз хондани намоз дастур надодааст? Тарзи дурусти намозро мефаҳмондед.

Бародари  азиз, дар Қуръони карим фарзияти намоз зикр шудааст, аммо тарзи чигуна намоз хондан баён нашудааст. Қуръони карим аслан ба масоили умда (яъне аслӣ) ишора менамояд, тарзи хондани намоз аз ҷумлаи масоили ҷузъӣ маҳсуб мешавад, ки он ба ривояти ҳадисҳои набавӣ алоқа дорад. Бинобар ин, муҷтаҳидони ҳар мазҳаб мувофиқи ин ҳадисҳои ривоятшуда ва иҷтиҳодашон аз ҳадис усули хоссе тартиб додаанд, ки бар асоси он пайравонашон намозро мегузоранд. Аз ин хотир, ба оммаи мардум зарур аст, ки аз муҷтаҳид, яъне аз соҳиби мазҳаби худ пайравӣ кунанд, зеро ки мазҳаб дар тӯли садсолаҳо намозгузорон ва мусулмононро ба ҳам муттаҳид кардааст. (Китоби «Тақлид ва иҷтиҳод», саҳ. 24-25)