Агар шахсе донад, ки Аллоҳи меҳрубон бар мо бандагон шаробро ҳаром гардонидааст, боз бинӯшад ва аз ин кор парвое надорад, дар ин ҳолат занаш талоқ мешавад ё на?

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. Бародари азиз, агар шаробро ҳаром дониста бинӯшад, гунаҳкори азим мешавад, агар онро ҳалол донад ва бинӯшад, аз доираи Ислом хориҷ мешавад ва никоҳаш ботил мегардад, зеро Худовандро дурӯѓгӯ шумурдааст. Худованд дар сураи “Моида” фармудааст: “Эй мӯъминон, ҷуз ин нест, ки хамр (яъне шароб) ва қимор ва нишонаҳои маъбудони ботил ва тирҳои фол палид ва аз кирдори Шайтон аст; пас, аз вай дурӣ кунед, то бувад ки растагор шавед”. (Сураи “Моида”, ояти 90).