Пешвои миллат, Президенти ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон «Дар бораи самтҳои асосии сиёсати дохилию хориҷии ҷумҳурии Тоҷикистон» ба Маҷлиси Олии ҷумҳурии Тоҷикистон воқеаи фараҳбахш ва муҳимтарин анҷоми соли 2023 ба ҳисоб мерафт.

Ин сура аз қиссаи “Асҳоби фил”, ки онҳо қасди вайрон кардани Каъбаро доштанду, Худои таоло кӯшишу меҳнаташонро бар зиёни худашон гардонид, сухан мекунад.

Ҳамчунин саҳоба (р) тиловати “Қуръон” – ро бо «Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим» оғоз мекарданд. Инчунин гуфтани «Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим» дар оғози ҳар сухан ва амали нек мустаҳаб аст.

Парвардигоро! Бар он ду (падару модар) раҳмат овар, ҳамонгуна ки маро дар кӯдакӣ тарбият карданд

Эй касоне, ки имон овардаед, ба сўи Худованд тавбаи насўҳ намоед. Умед аст, ки Парвардигоратон гуноҳҳони шуморо кафорат намояд ва шуморо дохили биҳиште гардонад, ки аз зери дарахтони он ҷўйҳо равонанд

Мафҳуми Ватан калимаи арабӣ буда, зодгоҳ, ҷойи камолот, диёр, меҳан, кишвар, мамлакат ва сарзамине, ки кас дар он таваллуд шудааст, маконе, ки хуни нофаш рехтааст.