المقالات
Мо бояд барои ҷавонон чунин шароите муҳайё созем ва онҳоро тарзе тарбия кунем, ки фарзандони мо дар зиндагӣ роҳи дурустро интихоб намоянд, илму донишҳои муосирро аз худ кунанд, касбу ҳунарҳои замонавиро омӯзанд ва оянда мақоми арзандаи худро дар ҷомеа соҳиб шаванд
Истиқлолият ҳамчун арзиши муқаддас ва муҳити озоди соҳибихтиёрӣ дар таърихи навини миллати тоҷик саҳифаи наверо варақгардон намуд, ки оғози дигаргуниҳои гардишсоз дар ҳама соҳаҳои ҳаёти давлату ҷомеа гардид. Миллати шарафманду соҳибтамаддун ва куҳанбунёди тоҷик аз азал ба истиқлолият эҳтироми шоиста дошт ва дар гузашта ормони истиқлолхоҳиро як ҷузъи асолати ватандорӣ ва ҳувияти миллии хеш медонист.
Имрӯз дар шароити басо мураккаб ва душвори ҷаҳонишавӣ қарор дорем. Чунин раванд шояд аз як ҷониб боиси бо ҳам наздикшавии тамаддунҳои гуногун гардад. Баҳри рушду камоли якдигар таъсир расонанд, якдигарро мукамал созанд. Ба ҳам таъсири мусбат расонанд. Аммо аз ҷониби дигар, маҳз ҷаҳонишавӣ боиси бегонапарастӣ, зӯран ба урфу одат, расму оини миллате бор шудани чунин арзишҳои миллати дигаре мегардад. Бахусус, аз ҷониби абарқудратҳо. Ин вазъи басо ҳассос аст.
Саъйу талош кардан баҳри ободонии ҷомеа ва зиндагии саодатмандона барои ҳар фарди мусулмон ҳатмӣ ва зарур аст. Чунки дунё киштзоре барои ҷаҳони охират аст ва ҳамон тавре ки маълум аст, кишоварз ҳамеша мекӯшад, то киштзораш обод бошад, дар нигоҳубини он аз тамоми васоил ва имкониятҳо истифода мебарад, то ки офату ва зараре ба он нарасад.
Издивоҷ паймони муқаддас ва суннати деринаи иҷтимоиест, ки аз оғози зиндагии башар буда, дар байни тамоми қавмҳову миллатҳои мазҳабӣ ва ғайри мазҳабӣ вуҷуд дорад. Издивоҷ барои инсонҳо ниёзи фитрӣ буда, ин паймони муқаддас байни зану мард зиндагии муштаракеро таъсис медиҳад.
Барои пешбурди зиндагӣ ва амалӣ намудани нақшаю ният фазои мусоиди кору фаъолият зарур аст. Дар акси ҳол ба ҷое расидан имкон надорад. Инсоне, ки кори муҳимеро анҷом доданисту соҳибихтиёр нест, ба иҷрои коре қодир буда наметавонад. Дар маҷмӯъ, миллат ҳам бе доштани соҳибихтиёрӣ пеш намеравад, балки аз онҳое вобаста мегардад,