Издивоҷ паймони муқаддас ва суннати деринаи иҷтимоиест, ки аз оғози зиндагии башар будаву ҳаст. Издивоҷ дар байни тамоми қавмҳо, миллатҳои мазҳабӣ ва миллатҳои ғайри мазҳабӣ вуҷуд доштаву дорад. Издивоҷ барои инсонҳо ниёзи табииест ва ин паймони муқаддас байни зану мард зиндагии муштаракеро таъсис медиҳад. Оила барпо намудан хостаи табии аст, ки ҳамаи ҷомеъаҳои башарӣ ва динҳои осмонӣ бар он даъват намудаанд.

Зулм яке аз нописандидатарин афъол назди Худованд ва бандагони мақбули Ӯ маҳсуб мешавад. Худованди мутаол инсониятро аз ин амали зишт бар ҳазар дошта ба сароҳат онро манъ фармуда ва ситам эълон намудааст. Чунон, ки дар Қуръони азимушшаън фармуда: “Пас вой бар касоне, ки ситам карданд аз азоби рӯзи дарднок” (Сураи “Зухруф”, ояти 65).

Дар пешгоҳи ҷабҳаи мубориза бо вируси нав табибону ҳамширагони шафқат ва ҳамаи кормандони низоми тандурустии ҷумҳурӣ қарор доранд. Дар шароити кунунӣ онҳо муъҷизаофаринии тахассусӣ, қарзи имонию инсонӣ ва рисолати фарзандию шаҳрвандии худро собитқадамона иҷро карда истодаанд ва аз ҷониби роҳбарияти олии сиёсии мамлакат ва табақаи сарватманди ҷомеа бо дастгирии ҳамаҷониба фаро гирифта шудаанд.

Бемории сироятии коронавирус бори дигар нишон дод, ки миллати сарбаланди тоҷик метавонад бо дурандешиву иттиҳоду сарҷамъӣ бар ҳар офату даҳшате пирӯз гардад. Ҳарчанд чунин иттиҳоду сарҷамъии миллӣ ба тоифае аз қабили саркардагони наҳзатӣ писанд несту фиғони онҳоро ба фалак мекашад.

Оре, инсон бузургтарин насли бошуурест, ки махз тавассути аклу хирад, илму маданият, фархангу адаби худ аз дигар офаридахои Офаридгори бузург тафовут дорад. Инсон — фардиятест, ки дорои акду заковати бузург буда мебинад, мешунавад, дарк мекунад ва хамаи дидаву шунидахояшро бо ёрии аклу идрок натичагирй намуда, худро аз бадию ночурихо дар канор мегирад. Махз, хамин канорагирихо инсони комилро дар зиндагй сохибмаърифат, бомаданият ва бузургдил мегардонад.

Бузургтарин қудратҳои ҷаҳонӣ натавонистанд, аз он раҳоӣ ёбанд. Давлати қудратманде, ки даъвои кадхудоии дунёро дошт, ё кишваре, ки сесад сол Ҳиндустони бузургро таги чанголи оҳанин гирифта буд, мамлакате, ки роҳро ба сӯйи қитъаи Амрико кушода буд ва дигар кишварҳои бою сарватманд миллионҳо бемор ба бор оварданд. Даҳҳо ҳазор нафар шаҳрвандони онҳо ҷонҳои худро бар асари ин сироят бохтанд.