Мусаллам аст, ки ҳамасола Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ -Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олӣ манзур мегардад ва дар он муҳимтарин масъалаҳои дохил ва хориҷи кишвар мавриди таҳлилу баррасӣ қарор дода мешаванд.

Терроризм ба инсоният дар ҳама давраҳои таърихӣ таҳдид мекард. Экстремизму терроризм ҳанӯз хеле барвақт ҳамчун мафҳум ба вуҷуд омадаанд. Дар асри I пеш аз милод дар бораи гурӯҳи сиёсии яҳудиён бо номи «зелотҳо», ки бо истифода аз террор барои худмухтории Фесалония ба муқобили римиҳо мубориза мебурданд, маълумот вуҷуд дорад.

26 феврали соли равон ба Конференсияи илмию амалӣ дар шаҳри Душанбе таҳти унвони «Мероси Имоми Аъзам ва фарҳанги миллӣ» ва суханронии таърихии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар он расо даҳ сол пур мешавад.

Ҳоҷӣ Ҳусайн яке аз ситораҳои дурахшони олами илму адаби нимаи дуюми асри ХIХ ва ибтидои асри ХХ тоҷик маҳсуб гашта, бо андешаҳои ҳакимона ва лаҳни ширини орифона дар байни аҳли қалам ва оммаи мардум машҳур ва маҳбуб гардидааст.

Мо чи аз тариқи минбарҳои байналмилалӣ ва чи дар доираи гуфтушунидҳо бо роҳбарони кишварҳои хориҷӣ ва созмонҳои байналмилалӣпайваста даъват ба амал меорем, ки ба қазияи Афғонистон таваҷҷуҳи ҷиддӣ зоҳир карда шавад.

Ба дурустӣ, ки баъзе аз мардумон ҳамеша калиди дари ахлоқи некианд ва дуранд аз бадӣ ва баъзе аз мардумон ҳамеша калиди дари ахлоқи баданд ва дуранд аз хубиҳо, хушо ба ҳоли касе, ки Худованд хайрро дар дасти ӯ гардонидааст, вой бар ҳоли касе, ки Худованд бадиро ба дасти ӯ гардонидааст