Шахси бемори камбағал, ки рӯзаро гирифта наметавонад, барои рӯзаашро хӯрдан чӣ бояд кунад. Хоҳишмандам пурра ва муфассалтар ҷавоб диҳед.

Шариати поки Ислом барои афроде, ки бемор ҳастанд, хӯрдани рӯзаро мубоҳ гардонидааст. Баъд аз саҳеҳ шудан дар вақтҳои муносиб қазои онро медоранд, хоҳ ба таври паёпай ва ё бо фосила. Агар умеди беҳбудӣ набошад, фидя медиҳанд. (“Фиқҳи муяссар”, с. 218-220).