мом Абӯҳанифа Нуъмон ибни Собит соли 80-уми ҳиҷрӣ мувофиқ ба соли 699-уми мелодӣ дар шаҳри Кӯфаи Ироқ ба дунё омадааст. Тибқи ахбори сарчашмаҳои муътамад аҷдоди Имоми Аъзам (р) аз насли форсӣ ва аз билоди Форс будаанд. Бобои Имоми Аъзам (р) Зутӣ ном дошта дар шаҳри Кобул зиндагӣ кардааст ва сипас ба шаҳри Кӯфа меояд.

Ва худатонро макушед, Худованд нисбат ба Шумо меҳрубон аст ва ҳар ки ин амалро аз рӯи таҷовуз ва ситам анҷом диҳад ба зудӣ ӯро дар оташ ворид хоҳем кард ва ин кор барои Худо осон мебошад

(Посух ба мақолаи подарҳавои Зебо Тоҷибоева «Дар бораи муфтӣ ва шарти адаб» дар Азия-плюс)

Дар ҳақиқат Пешвои миллат дар ҷашни Ваҳдати миллӣ як ҳақиқати таърихиро ба мардум тазаккур дод, ки Ҳукумати Тоҷикистон бо ИНОТ (Иттиҳоди нерўҳои опозитсияи тоҷик) созишномаи сулҳро ба имзо расонида буд, на бо ТЭТ ҲНИ. Бинобар ин, ТЭТ ҲНИ ҳеҷ вақт як ҷониби сулҳ буда наметавонад. ҲНИ як ҳизби сохташуда буд, ки тамоми хабосати худро дар пушти парчами сафеди Ислом пинҳон карда буд ва мақсадаш фақат ин буд, ки бар сари қудрат ояд, на хидмати дин мехост ва на хидмати Ватан, кори пешгирифтааш розӣ кардани оқоёни берунияш буд, ки аз онҳо пулу маблағ ба даст меовард.

Ҷаноби Олӣ зимни баромади худ дар шаҳри Конибодом таъкид намуданд, ки «мо ҳеҷ вақт бо Ҳизби Наҳзат ягон ҳуҷҷат имзо накардаем, ин нуктаи муҳимро тамоми мардум донанд». Ҳамин баромади Ҷаноби Олиро баъзе ашхоси ғаразнок ба таъвилу тафсил дароварда, мехоҳанд, ки боз дар мағзу андешаи мардум шакку тардид эҷод кунанд. Дуруст аст, ки созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ байни Ҳукумати феълии кишвар ва ИНОТ буд ва ин ҷо ҲНИТ аслан нақше надорад.

Бисту якумин солгарди ҷашни Ваҳдати миллӣ имсол дар Конибодоми бостонӣ бо иштирок ва суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баргузор гардид. Зимни суханронӣ Пешвои миллат ба таври хеле муассир арзишҳои ваҳдатро барои мардуми шарифи Тоҷикистон ва рушду тараққии минбаъдаи мамлакат бозгӯ намуда, аҳаммияти бунёдии онро бо мисолҳои рӯшан зикр намуданд.