Аслан хиёнат паҳлӯҳои мухталиф дорад ва ҳар оина он падидаи номатлуб ва нохушоянд буда, фитрати пасти инсониро ифода менамояд. Вале хиёнат ба Ватан нобахшиданист, зеро хиёнат ба Ватан, хиёнат ба миллат бузургтарин гуноҳест, ки он нобахшиданист. Инсоне, ки ба ин ду мафҳуми муқаддас эҳтиром надорад, ӯ на ба хонадон, на ба ёру аёл, на ба фарзандонаш эҳтиром дорад

Паёмбарон аз Худованди мутаъол барои умматони худ на моли дунёву боигарӣ, на ризқу рӯзӣ, балкӣ амну оромиро талаб доштаанд. Зеро ҳамаи неъматҳои дигар маҳз дар асоси неъмати амну осоиш ба аст меоянд.

Имрӯзҳо дар тамоми кишварҳои исломӣ ҷангҳо миёни мазҳаби суннӣ ва шиа ҷараён гирифтааст, ки ин омил метавонад ба тинҷиву оромии кишварҳо халал ворид созад. Ин фитнаву тафриқаандозӣ бештар аз сӯи доираҳои манфиатталаб амалӣ гардонида мешавад, ки мутаассифона дар бештари вақт чунин гурӯҳҳо барои ба ин ҳадафҳои нопоки худ расидан аз ҷавонони сустирода истифода менамоянд.

Дар вазъияти ташаннуҷи рӯзафзуни ҷаҳон ҳар яки моро зарур аст, ки ҳушёру зирак бошем ва дар ҳимояи сулҳу суботи Тоҷикистони азиз ҳиссагузорӣ кунем. Имрӯз ташкилотҳои террористӣ-экстремистӣ номи муқаддаси исломро дуздида ба худ мегузоранд ва ҷавонони ноогоҳи моро фирефтаи доми худ месозанд.

Яке аз дастовардҳои бузурги давраи истиқлолияти давлатии Тоҷикистон ваҳдат ва ризоияти миллӣ мебошад. Расидан ба ваҳдати миллӣ истиқлолияти давлатиро комилу пурра намуда, ҳаёти мардуми тоҷикро ба маҷрои нав равона кард.

Санаи 22-уми декабри соли 2017 Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Паёми худро ироа карданд. Албатта, аз паём то паём вазъи некӯаҳволии мардуми кишварамон беҳтар гашта истодааст ва шукронаи онро мекунем, ки дар фазои кишвар сулҳу оромӣ ва якдилӣ ҳукмфармо аст.