المقالات
Муносибати дуруст бо арзишҳои маънавӣ ва эътиқодӣ дар паҳнои манфиатҳои умумидавлатӣ гарави таҳкими ваҳдати миллӣ ва суботу оромии ҷомеа мебошад
Дар дунёи имрўз мо фарқҳои гуногунеро дар миёни афроди ҷомеа мушоҳида мекунем ва аз ҷумлаи фарқҳои асосӣ ин гуногун будани сатҳи зиндагии иқтисодии онҳо мебошад. Баъзеҳо сарватмандану баъезҳо фақир ва бархе бошад дар сатҳи миёнаи иқтисодӣ зиндагӣ мекунанд.
Чанде пеш ташкилоти экстремистию террористии Ҳизби наҳзати исломӣ аз баргузории ҷамъомади роҳбарон ва ҷамъе аз пайравони ин ҷараёни тундгаро дар шаҳри Дортмунди Германия хабар дод. Ин нишаст сабаб гардид, ки роҳбарони гурӯҳи террористии Ҳизби наҳзат шармандагиеро болои шармандагиҳои худ афзоянд. Чаро?
Субҳи дирӯз Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади шиносоӣ аз ҷараёни корҳои сохтмонӣ ба Неругоҳи барқи обии Роғун ташриф оварданд.
Барои ноором намудани фазои ороми кишвар чӣ қадар талош намуданд, мардуми бегуноҳ, аз ҷумла намояндагони СММ-ро ба қатл расониданд, аммо ба мақсад нарасиданд. Зеро дар урфият беҳуда намегӯянд, ки нияти нек- ними давлат аст.
Мо бояд фаромӯш накунем, ки бист сол пеш дар Тоҷикистон чӣ хатарҳое буд, қумондонҳои саҳроӣ мехостанд, ки монанди қумондонҳои Афғонистон ноҳияҳоро тақсим карда ҳукмронӣ кунанд.