Сипосу ҳамди бепоён ба Холиқи ягонаву бениёз,ки бар инсон, дар баробари неъматҳои фаровон, неъмати фарзандро низ ато фармуд. Ва дуруди беинтиҳо ба Паёмбари маҳбуби мо - ҳазрати Муҳаммади Мустафо саллалоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам.

Бешубҳа, шахсе, ки дар ғарибӣ умр ба сар мебараду ҳамеша ватани азизашро ёд мекунад ва пайваста барои амонии ватани маҳбубаш ҷаҳду талош ва дуо менамояд, воқеан шахси боимон ва ватандўсту соҳибватан маҳсуб мешавад. Аммо нафаре, ки дар ватани худ иқомат ва кору зиндагӣ намуда, аз обу ҳавои он истифода мебарад, вале заррае муҳаббат ба ватанаш надорад, ободию пешрафти ватанашро намехоҳад, дар андак мушкилот хиёнат ба ватани худ менамояд, ин нафар натанҳо беватан, балки нафари носипос, сустирода ва заиф шинохта мешавад, зеро ҳадиси «Ҳуббул-ватани минал-имон», яъне дӯст доштани ватан аз гўшаи имондорист, ки бархе аз аҳли илм онро ба Паёмбар (с) нисбат медиҳанд, тасдиқкунандаи ин гуфтаҳост.

Худованди бузург дар каломи худ бандагонашро даъват ба он мекунад, ки қабл аз ҳама ба он неъматҳое, ки барояшон додааст, шукрона кунанд. Чунончи, Парвардигор дар ояти 7-и сураи «Иброҳим» мефармояд: “Ва он вақт, ки Парвардигори шумо хабардор сохт, ки агар шумо ба он неъматҳое, ки ман ба шумо ато фармудаам, шукрона кунед ва онро пос доред, ман ҳамон неъматҳоро афзун мегардонам ва агар ношукрӣ ва носипосӣ кунед, он гоҳ азоби ман бисёр дарднок ва сахт аст”

Нақши заррин – Рўзи Ваҳдат зарнигори давлат аст. Барқи неругоҳи Роғун дар замони илму фан Обрўи миллату ҳам иқтидори давлат аст. Кишвари мо – Тоҷикистон сарзамини оби соф,

“Ва он вақт, ки Парвардигори шумо хабардор сохт, ки агар шумо ба он неъматҳое, ки ман ба шумо ато фармудаам, шукрона кунед ва онро пос доред, ман ҳамон неъматҳоро афзун мегардонам ва агар ношукрӣ ва носипосӣ кунед, он гоҳ азоби ман бисёр дарднок ва сахт аст”

Ба ҳамагон маълум аст, ки тарбияи фарзанд сараввал аз оила оғоз меёбад. Ҳар як падару модаре, ки фарзандро ба дунёи ҳастӣ меоваранд, бояд вазифаи худро танҳо аз ғизо додан ба фарзанд ва ба воя расонидани вай иборат надонанд, онҳо инчунин дар тарбияи хуби ахлоқӣ ва таълими замонавӣ гирифтани фарзанд бояд масъулияти ҷиддӣ ҳис намоянд.