Мехоҳам фаҳмам, ки дӯст доштан дар Ислом ҷоиз аст ё на?

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. Бародари азиз, агар манзури шумо аз ин дӯст доштан ошиқӣ ва муносибати номашруъ бо номаҳрам бошад, пас бешубҳа аз нигоҳи дини Ислом ин амали ҳаром аст. Шариат барои баровардани ниёзҳои фитрии инсон никоҳ ва издивоҷро муқаррар  намудааст,  ки  ӯро ҳам аз ваҳшати танҳоӣ раҳо месозад ва ҳам аз ҳар гуна беиффатӣ, тардоманӣ ва лаззатҷӯиҳои номашруъ нигаҳ медорад. Дар таҷрибаи зиндагӣ мебинем, ки ҳар ҷавоне пеш аз издивоҷ ба роҳи ҳаром ва фисқу фуҷур меравад, дар зиндагии оянда ва тарбияти фарзандони худ ноком мегардад. Аз нигоҳи дини Ислом ишқи поку самимӣ пас аз никоҳ бо ҳамсари худ сурат мегирад, ки он дар асоси меҳру муҳаббат, раҳму шафқат ва эҳсоси масъулият зиндагиро пеш бурдан ва фарзандони солеҳу солим тарбият кардан аст.