Қариб як ҳафта мешавад, ки аз Тоҷикистон ба Русия барои кор омадам. Мо каме қарздор ҳастем. Падарам бо як зани шавҳардор робита пайдо кардааст. Ман ба хотири Аллоҳ волидонамро эҳтиром мекунам. Аммо падарам пулҳояшро бо он бероҳа сарф мекунад. Мегуфтед, ки ҳукми ин ҳарду чист?

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. Бародари азиз, аз нигоҳи шариат зино гуноҳи кабира аст ва оқибати ногувор ва наҳсию бебаракатӣ дар пай дорад, марду зани зинокорро азоби дарднок интизор аст. Шумо дуои хайр кунед ва барои падаратон аз даргоҳи Худованд тавфиқу ҳидояти комил бихоҳед, умед аст, ки ҳидоят меёбад ва ислоҳ мешавад. Ҳамзамон аз ягон шахсе, ки падаратон ба ў ихлос ё эътимод дорад, дархост кунед, то падаратонро насиҳат кунад.