Далели дамидан дар сури Исрофил (а) чист ва он чандто аст?

Худованд мефармояд: “Ва дар сур дамида шавад; пас, ҳар ки дар осмонҳо ва ҳар ки дар замин аст, бимирад, магар он, ки Худо хоста бошад. Сипас, бори дигар дар сур дамида шавад; пас, ногаҳон [бибинӣ, ки] онҳо истодаанд [ва] менигаранд”. (“Зумар”; 68)

Ин оят далолат бар ин дорад, ки дамидан дар сур ду бор сурат мегирад: Яке барои ҳалоки махлуқот ва дигаре барои зинда шудани онҳо. Дар сураи “Намл” низ Худованд роҷеъ ба ин масъала хабар додааст:

“Ва он рӯз, ки дар сур дамида шавад, пас, онон, ки дар осмонҳоанд ва онон, ки дар заминанд, музтариб шаванд, магар касе Худо хостааст. Ва ҳама хор шуда, пеши Худо биёянд”. (“Намл”; 87)