Ибодат чист ва дар кадом ҷанбаҳои ҳаёт буда метавонад?. Инчунин бигӯед, ки шохаҳои ибодат кадом аст.

Худованди мутаъол дар Қуръони карим дар сураи “Бақара” фармудааст: “Эй мардум Парвардигоратонро ибодат кунед...”

Ибодат, ин номи фарогири ҳама он гуфтор ва амалҳое аст, ки Худованд онҳоро дӯст медорад ва аз онҳо розӣ мебошад. Ҳамчун намоз, закот, рӯза, ҳаҷ, рост гуфтан, адо намудани амонат, некӣ ба падару модар, пайванди хешу табор (силаи раҳм), ба аҳд вафо кардан, амр ба маъруф ва наҳй аз мункар кардан, ба ҳамсоя, ятим, мискин, каси дар роҳ монда некӣ ва эҳсон кардан.

Ибодат аз нигоҳи фиқҳӣ се қисм мешавад: 1. Ибодати баданӣ (намоз, рӯза...), 2. Ибодати молӣ (закот, ушр, садақаи фитр, қурбонӣ...), 3. Ибодати ҳам баданӣ ва ҳам молӣ (ҳаҷ ва умра).