Дар олам ҳар падидае оғозу анҷом дорад. Мисли умри инсон, ки Худованд онро барои ҳар нафар ба миқдоре муайян муқаррар намудааст. Дар ҳаёти мардуми шарифи тоҷик Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Тоҷикистон, ки аз 16-уми ноябр то 2-юми декабри соли 1992 дар Қасри Арбоби шаҳри Хуҷанд баргузор гардид, сароғози зиндагии нав ва эҳёи давлатдории тоҷикон маънидод мешавад.

Ҳафтаи гузашта барои сокинони вилояти Сущд хотирмон ва басо бобаракот буд. Ташрифи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомали Раҳмон ба шаҳру ноҳияҳо мисли ҳарвақта бо кушода шудани мактабу корхонаҳои нав таваъам буд.

ҳангоми мутолиаи мақолаи «Шоҳидони зиндаи бедодии ТЭТ ҳНИТ», ки дар рӯзномаи «Фараж» санаи15.11.2017 нашр гардидааст, маълум гардид, ки дар он мусоҳибаи Носирҷон Маъмурзода, бо Сайҷалол Сияҳаков, собиқ муовини Сардори созмони амнияти наҳзати исломии Тоҷикистон (САМНИТ) дар атрофи...

Дар ин Иҷлосияи тақдирсоз, ки сарнавишти миллат ҳаллу фасл мешуд, вакилон якдилона ҷавони боғайрату ватандӯст ва сарсупурдаи миллат Эмомалӣ Раҳмонро Раиси Шӯрои Олии ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб намуданд.

Бо баракоти Иҷлосияи таърихии ХVI Шӯрои Олӣ, ки дар вазъи бисёр муташанниҷи сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ баргузор мегардид, саҳифаҳои аввалини сулҳи тоҷикон навишта шуд. ҷавҳари дастовардҳои Иҷлосияи ХVI он буд, ки фарзанди ҷонфидои миллат Эмомалӣ Раҳмон ба арсаи раҳбарӣ ва давлатдорӣ интихоб гардид.

Бо мақсади пешгирӣ аз бадномсозии минбаъдаи диёрамон мо — як гурўҳ сокинони шаҳр тасмим гирифтем, бо номае ба сафири Ҷумҳурии Исломии Эрон дар Тоҷикистон муроҷиат намуда, асли ин шахсро барояшон тавзеҳ диҳем.