Асосӣ Саволу ҷавоб Хонавода

Саволу ҷавоб - Хонавода

    01930:

    Ҳамсари ман як бор бо тариқи телефон бо як писар гап мезад, ўро қапидам ва аз гунохаш гузаштам. Бо вуҷуди ин баъди чанд сол боз корашро кард. Тариқи телефон бо дигар писар гап задашро қапидам ва дар сари қахр «ҳазору як талоқ» гуфтам. Ман соҳиби се фарзандам, ғами ҳамин фарзандҳоямро мехўрам. Ягон ривоят бошад, ки аз сар никоҳ карда зиндагӣ кунам?

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01915:

    Агар мард бештар аз шаш моҳ вазифаи мардии худро анҷом надиҳад ва таъмини оиларо ба ҷо наорад, никоҳи онҳо побарҷост? Дар ҳоле ки мард тандурусту солим аст ва аз ҳисоби меҳнати зан мехўрад? Қаблан сипосгузорам.

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01910:

    Марде, ки ҳамсараш писандидаи ў нест, агар ба ҳамин сабаб ҷудо шавад, гунаҳгор намешавад? Илтимос, бо ояту ҳадис шарҳ диҳед.

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01908:

    Як шиносам қариб чор сол мешавад бо шавҳараш зиндагӣ намекунад. Шавҳараш ба ў нафақа намедиҳад, мегуфтааст, ки «рав, шавҳар мекунӣ ё намекунӣ, ба ман фарқе надорад, лекин ҷавобатро намедиҳам». Ин зан чӣ бояд кунад?

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01896:

    Мард дар ҳолати мастӣ бо занаш ҷанҷол карда, ба ў гуфтааст, ки «ҷавобатро додам, ба хонаи падарат рав», аммо худи мард дар ёд надорад, ки чунин сухан гуфтааст. Моҷарои мазкурро занаш ба ў нақл кардааст. Оё дар ин ҳолат никоҳи онҳо бурида мешавад.

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01888:

    Марде, ки зани худро дар ҳузури писарчаи шашсола ва духтарчаи нуҳсолааш “се талоқат кардам” гўяду ҳамон замон пушаймон шавад, чӣ кор кунад? Инҳо соҳиби чор фарзанд мебошанд, ҷудо шудан намехоҳанд.

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01863:

    Оё ба зани никоҳии худ бигўӣ, ки «агар ту бо нияти қаҳр ба хонаи падари худ равӣ, ту дигар зани ман нестӣ», баъд аз ин суханон зан бо нияти қаҳр ба хонаи падараш баромада равад, яъне ин амалро иҷро кунад, никох бурида мешавад?

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01860:

    Духтару писар як сол бо розигии ягдигар якҷоя мегаштаанд, баъд аз як сол духтар гуфтааст, ки «биё никоҳ кунем», писар гуфта, ки «никоҳ розигии ду тараф аст, мо никоҳ шудаем, хутбаи никоҳ суннат аст». Духтар аз ин дар тааҷҷуб мондааст. Хоҳишмандем муфассал ҷавоб диҳед.

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01834:

    Агар марди зандор ба модар ё хоҳараш гӯяд, ки “Ман ҷавоби занамро додам”, лекин занаш нашунида бошад, оё талоқ мешавад ё на?

    Қисмҳо:

    Хонавода

    01830:

    Бо ҳамсарам бе алоқаи ҷинсӣ дастбозӣ ва бӯса кардам, нохост дидам, ки оби мазӣ баромадааст. Оё ин кори ман рӯзаро фосид мекунад?

    Қисмҳо:

    Хонавода
     1 2 3 Пешӣ 
    Саволҳои худро фиристед

    Қисмҳо

    Ақида Таҳорат Намоз Закот Рӯза Ҳаҷ Хонавода Масоили фиқҳӣ
    Вақти намоз дар Душанбе

    22.09.2018

    Муфассалтар
    Бомдод04:42
    Пешин13:00
    Аср16:37
    Шом18:35
    Хуфтан20:05