Ва аз нишонаҳои Ӯ ин аст, ки ҳамсароне аз ҷинси худатон барои шумо офарид, то ба онҳо ором гирад ва дармиёнатон маваддат ва раҳмат қарор дод, бегумон дар ин амр нишонаҳоест, барои гурӯҳе, ки таффакур доранд (Рум, 21).

Сафари ҳаҷ ба инсон таҳаммул (тоқат) кардан дар сахтиҳоро ёд медиҳад. Ҳоҷӣ аз ватан ва хешону наздикон дур мешавад. Ба сарзамине меравад, ки саросар сангу рег буда, гармиаш тоқатфарсост. Ин як дарси тоқат ва таҳаммул дар баробари душвориҳо хоҳад гашт.

Худшиносӣ зербинои таҳқиқоти тамоми илмҳост, ки мо онро илми инсонӣ ё худ гуманитарӣ (таъриху фалсафа, забону адабиёт, санъатшиносӣ, ҷомеашиносӣ, ҳуқуқ ва ғайра) меномем. Агар аҳдофи ҳама гуна бозҷустҳо камолоти ахлоқиву маънавӣ ва рӯҳонияти ҷомеа бошад, пас доираи таҳқиқи ин масъала ҳамаи илмҳо ва таълимоти ҷаҳониро фаро мегирад.

Таҷрибаи инсоният нишон медиҳад, ҷомеае, ки дар он институти оила мустаҳкам нест, ба нокомӣ ва мушкилоти зиёди иҷтимоӣ печида, дар ниҳоят хавфи аз байн рафтан низ ба он таҳдид мекунад. Ин аст, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон вобаста ба устувории оила ва дар ин замина, ба бунёди ҷомеаи солим таваҷҷуҳи махсус зоҳир мегардад.

Оби Замзам беҳтарин оби рӯи замин аст ва акнун беш аз панҷ ҳазор сол аз зуҳури ин оби гуворо ва шифобахш аз замони ҳазрати Исмоъил ъалайҳи-с-салом то кунун мегузарад. Замзам обе аст, ки Худованд онро ба унвони ҳадия ба муъминоне, ки аз маконҳои дурдаст барои зиёрати хонааш мушарраф мешаванд, арзонӣ доштааст.

Тавре қаблан иттилоъ додем, 26 июни соли равон ба муносибати 22-юмин солгарди Рӯзи Ваҳдати миллӣ дар толори меҳмонхонаи байналмилалии «ScoutInternational»-и шаҳри Қоҳира ҳамоиши илмӣ –фарҳангӣ баргузор шуд.