Дини мубини Ислом манзумаи зебогиҳои ахлоқӣ мебошад. Яке аз асосҳои ахлоқи зебое, ки дини мо ба он таъкид кардааст, фурӯтанӣ мебошад. Пайғамбари гиромиямон Ҳазрати Муҳаммад (с) дар яке аз аҳодиси шарифаш фармудаанд: «Касе, ки нисбати бародари диниаш бо фурутанӣ муносибат намояд, Худованди бузург шарафи он нафарро зиёдтар мекунад. Касе ҳам, ки нисбати бародари динияш мағрур шуда худнамоӣ кунад, Худованд вайро паст мезанад»

Мо ҳамасола рӯзи 24-уми ноябрро ҳамчун рӯзи - Парчами миллии Тоҷикистонро ҷашн мегирем. Парчам як матоест, ки бо рангҳои сафеду сурху сабз ва тоҷ дар миёна ороста шудааст ва мо ҳамарӯза онро дар биноҳои маъмуриву идорӣ, дар ҳама сохторҳои давлатӣ мебинем. Ин парчам ҳамарӯза парафшон аст ва мудом алвонҷ мезанад. Ин мушоҳидаи умумии парчам аст, ки мо ҳамеша онро мадди назар дорем.

Сулҳ муҳим аст. Дини мубини Ислом даъват мекунад, ки мардум сарфи назар аз дин ва миллаташон сулҳомез зиндагӣ кунанд. Муносибатҳои хайрхоҳона ва неки ҳамсоягӣ ҳамаи моро як оила месозад, ки ба рушди ҷомеаҳо ва миллатҳо мусоидат мекунад.

Инки дини мубини Ислом дар интихоби дӯст диққат медиҳад ва таъкидҳои зиёд дорад, ин ҳама ба хотири ҳамин таъсиригузори ҳамнишин аст. Бояд таваҷҷуҳ дошт, ки дӯсту дӯстӣ бо ҳам тафовут доранд. Дӯст яъне ҳамнишин, ҳамдам, ҳамроз ва ғайра, аммо дӯстӣ мутааллиқ ба ахлоқ ва рафтор аст, ба ҳамин хотир аст, ки дар рӯзи растохез аз дӯстиҳо савол мешавад.

Имрўз мо шоҳиди он ҳастем, ки минтақаҳои мухталифи оламро мавҷи бесобиқаи терроризм, ифротгароӣ ва низоъҳо фаро гирифта, рақобати геосиёсии абарқудратҳо рў ба афзоиш ниҳодааст. Тоҷикистон, ки даҳшати ҷанги шаҳрвандиро аз сар гузаронидааст, ҳамеша зидди ҷангу нооромӣ ва ҷонибдори ҳалли мусолиматомези ҳама гуна мухолифату низоъҳо мебошад.

Фарзандони фарзонаи миллати мо аксаран дар осори бебаҳояшон асосҳои илму фарҳанги замони хешро гузошта, тамаддуни ҷаҳониро ба сатҳи баланд расонидаанд ва худ ба мояи ифтихори башар табдил ёфтаанд. Дар ҳамин радиф, мо тоҷикон аз кору пайкори бунёдгузори бузургтарин ва бонуфузтарин мазҳаб дар дини мубини Ислом, фарзанди арҷманди халқи тоҷик Имом Абўҳанифа Нуъмон ибни Собит, ки бо унвони Имоми Аъзам маъруф гардидааст, ифтихори хоса дорем.