Агар мо ба воқеоту ҳаводиси ҷомеаи ҷаҳонӣ бо мушоҳада назар афканем, маълум мешавад, ки чӣ тавр ин ё он ҳодисаҳои нобаҳангоми ҷаҳон ва дохили кишвар аз дасти як гурӯҳи ғаразнок ба вуҷуд омада, ба сари мардум мусибатҳои зиёд ба бор меорад.

Паёмбар - Ҳазрати Муҳаммад (с) чун офтоби саодат ба дунё омад ва замину замонро бо нури вуҷудаш мунаввар гардонд. Бо қудуми мубораки ў ба арсаи вуҷуд абрҳои зулмату залолат аз осмони дунё рахт баст ва офтоби нуру ҳидоят дурахшидан гирифт, ба ҷои зулму ситам ҳаққу адолат, ба ҷои кинаву душманӣ меҳру муҳаббати инсонӣ омад.

Яке аз санаҳои бузурги таърихӣ барои мардуми мо - ин баргузории Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Онро метавон ҳамчун воқеаи наҷотбахши миллат ном бурд.

Накукорӣ яке аз хислатҳои бузурги инсонист. Накӯкорон ҳамеша дар раҳмати Худованди бузург қарор доранд. Барои он ки сазовори номи неку рафтори шоиста гардем, бояд пайваста бикӯшем, ки накӯкору мададрасон бошем. Зеро ҳар як инсони асил дар зиндагӣ бояд меъмори хеш бошад.

Санаи ба кор даровардани аввалин чарха ё худ агрегати Неругоҳи барқи обии «Роғун» аз тарафи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, бешак, дар саҳфаҳои таърихи миллат бо ҳарфҳои заррин сабт гардида, мардуми кишварро бо дастовардҳои нав ба нави таърихӣ рӯбарӯ хоҳад сохт.

НБО Роғун - таъмини истиқлолияти энергетикии кишвар, нури саодат дар ҳар хонадон, шуълаи умеду орзуи ҳар сокини сарзамин аст.