Ба ҳамаи ин иктифо накарда, ӯ бо муаррифии худ ҳамчун масъули ҷамъоварии кӯмакҳо ба паноҳандагон ба дуздии ҳаққи мазлумону бечорагон, ки аз ҷониби ниҳодҳои байналмилалии хайриявӣ дода мешуд, даст зад.

Сирри “робитаҳои ҳасана”-и ӯ бо ҷониби Эрон албатта ба ҳама маълум аст. Зеро Эрон кишваре нест, ки ба ин содагӣ ва бе ягон ҳадаф ба касе ё гурӯҳе маблағе бидиҳад.

Ҳоло бо гузашти солҳои зиёд аз тариқи доварии вақт халқи тоҷик ба шинохти дӯсту душман даст ёфтааст. Ҳоло маълум гардид, ки баъзе ашхосе, ки аз Худову расул мегфтанду мардумро ба “биҳишти ҷовидон” ҳидоят мекарданд, дар асл душмани ин халқи шариф будаанд. Боварӣ дорем, ки гузашти солҳо нафрату ғазаби халқро нисбат ба душманон афзунтар мегардонад.

Воқеан аз рӯи инсоф мебуд, Қиёмиддини Ғозӣ, ки дар ҳамкорӣ бо роҳбарону пайравони ташкилоти ҳамакнун мамнуъи террористии ҲНИТ бо аланга додани оташи ҷанги хонумонсӯзи шаҳрвандӣ дар Тоҷикистон ба бесаробон модани ҳазорон оилаҳои тоҷик сабаб гаридаву даст ба аъмоли нангини ғайриисломиву ғайриисломӣ зада буд, дар назди халқи Худо ва қонуни давлат ҷавоб гӯяд.

Меарзад, ки дар нисбати чунин афроди хоини мазҳабу давлату миллат сангинтарин ҷазоҳо татбиқ гардад.  

Ӯ, ки умре халқро бар фитнаҳо ташвиқ кард,

Халқу миллат сад бадиҳои варо тасдиқ кард.

Пас ҳамакнун баҳри мазҳаб, баҳри адлу баҳри халқ,

Метавон дар нисбати ӯ сад ҷазо татбиқ кард.

Эшони Ҷамолиддин Неъматзода,

сархатиби масҷиди ҷомеи марказии ба номи Мавлоно Яъқуби Чархии н. Рӯдакӣ