Савол № 01503
Дар байни ғайримазҳабон дуо бо ҷамоат мавриди қабул нест.Онҳо моро айбдор ба он мекунанд, ки ин тариқ дуо кардан дар суннати Расули акрам ( с) нест. Оё бо ҷамоат дуо кардан баъд аз намозҳо беасос аст?
Савол:
Ассалому алайкум. Дар байни ғайримазҳабон дуо бо ҷамоат мавриди қабул нест.Онҳо моро айбдор ба он мекунанд, ки ин тариқ дуо кардан дар суннати Расули акрам ( с) нест. Оё бо ҷамоат дуо кардан баъд аз намозҳо беасос аст? Илтимос, ба ин савол рӯшноӣ андозед. Пешакӣ миннатдорам. Дар амони Худованд бошед!
Саволдиҳанда: Исмоил
Ҷавоб:
Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. Бародари азиз, дуои дастаҷамъӣ асос дорад ва тибқи оят, ҳадис ва усули мазҳаби Имоми Аъзам (р) анҷом додани он дуруст аст. Аз Абдуллоҳ ибни Масъуд (р) ривоят аст, ки фармуд:
" كَانَ يُعْجِبهُ أَنْ يَدْعُو ثَلَاثًا "
Яъне ҳазрати Пайғамбар (с) се бор дуо карданро меписандиданд. Дар ҳадиси дигаре аз Оиша (р) омадааст:
عَنْ عَائِشَة مَرْفُوعًا " إِنَّ اللَّه يُحِبّ الْمُلِحِّينَ فِي الدُّعَاء "
«Худованд касонеро, ки дар дуо кардан исрор мекунанд, дӯст медорад». Ривояти Табаронӣ
Илова бар ин, яке аз усули мазҳаби ҳанафӣ урф аст ва се дуо баъд аз намоз низ бо урф собит аст, зеро оммаи мардуми Мовароуннаҳр ба он амал мекунанд.