Агар пешоб ба андозаи сарҳои сўзан ба либос ё бадан пош хўрад, муоф аст. Ҳамин масъаларо тавзеҳ медодед.

Ассалому алайкум. Бародари азиз, пош хўрдани қатраҳои хурди пешоб ба либос ё бадан дар сурате муоф аст, ки дар умум ба андозаи паҳнои каффи даст нарасад, агар чакраҳои пошхўрда ба андозаи каффи даст расида бошад, дар ин ҳолат шустани он воҷиб мегардад. Яке аз одоби қазои ҳоҷат ин аст, ки барои қазои ҳоҷат макони нарм ва муносибе интихоб шавад, то ки зарраҳои пешоб ба бадан ё либос барнахўрад. Расули Худо (с) дар ин маврид фармудаанд: “Вақте касе аз шумо қасди пешоб намояд, барои он ҷои муносиберо ҷустуҷў ва интихоб кунад”. (Ривояти Абўдовуд)