Далели зинда шудан аз қабр чист?

Худованд мефармояд: “Ин ҳама ба сабаби он аст, ки Худо Ҳақ аст; ва он, ки Вай мурдагонро зинда мекунад; ва он, ки Вай бар ҳама чиз Тавоно аст; ва он, ки қиёмат омаданӣ аст ва дар он ҳеҷ шубҳае нест; ва он, ки Худо ононро, ки дар гӯр бошанд, бармеангезад”. (“Ҳаҷ”; 6-7)

Боз мефармояд: “Чунон ки аз бози аввал офаринишро оғоз кардем, дигар бора офариниш кунем – ин ваъдаи лозим бар Мост”. (“Анбиё”; 104)

“Ва ӯ Он [Худой] аст, ки халқро аз бози аввал пайдо мекунад, сипас, онро  [баъди марг] дубора  [зинда] мекунад; ва ин кор бар Вай осонтар аст”. (“Рум”; 27)

Дар суннати набавӣ низ ҳадисҳои бисёре аз Расули акрам (с) дар мавзуъи зинда шудан пас аз марг ривоят шудааст.