Мо айни замон дар Руссия қарор дорем ва дар як корхона кор мекунем. Дар ин корхона ду нафар марду зан мехоҳанд бо ҳам зиндагии якҷоя барпо кунанд. Илтимос мегуфтед, ки тариқи никоҳи мусулмонии онҳо бояд чи гуна гузарад, то ин ки ман никоҳи онҳоро анҷом диҳам.

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. Бародари азиз, бояд марду зан дар як маҷлис қарор дошта бошанд. Дар ҳузури ду шоҳиди оқилу болиғ зан тану нафсашро ба мард мебахшад ва мард тану нафси занро ба зани қабул мекунад. Яъне, (зан мегўяд: “ман фалони бинти фалонӣ тану нафсамро ба фалонӣ ибни  фалонӣ бахшидам” ва мард мегўяд: “ман фалонӣ ибни фалонӣ тану нафси фалонӣ бинти фалониро ба занӣ қабул кардам”), Агар Шумо хутбаи никоҳро медониста бошед хонед хуб мешавад ва агар намединиста бошед сураи фотиҳаро хонед кифоя аст.