Саволу ҷавоб
02271:
Ман бо телефон бо хусурам даъво кардам ва ба ў гуфтам, ки “агар духтарат зани ман бошад, ба вай се талоқ”. Баъд дидам, ки телефон хомўш шуда ва хусурам сухани маро нафаҳмидааст. Ҳамсарам дар ин вақт дар ҳолати ҳайз қарор дошт. Хулоса ғайр аз худам касе ин суханонро нашунидааст. Оё ман метавонам дубора никоҳ кунам?
Қисмҳо:
Хонавода02270:
02265:
Шахсе ба ҳамсараш гуфт, ки «ба ту ҷавоб», баъд аз як моҳ бо тариқи паёмак навишт, ки «талоқат кардам». Пас аз ду сол никоҳ карданд ва баъд аз чанд соли зиндагӣ фарзандор мешаванд. Мутаассифона пас аз як ҷанҷоли сахт шавҳар ба зан мегўяд, ки «ба ту талоқ!», боз қаноат накарда мегўяд, ки «сад талоқ!».
Қисмҳо:
Хонавода02263:
02262:
