Саволу ҷавоб - Масоили фиқҳӣ
01942:
1. Оё ҳангоми тағйир ёфтани маънои оят (дар натиҷаи қироати нодурусти оят) намоз фосид мешавад? Агар намоз фосид шавад, такроран гузорида мешавад? 2. Агар имом аз илми таҷвид хабар надошта бошад ва маънои оятҳо дигар шаванд, дар ин ҳолат мумкин аст, ки намоз дар хона гузорида шавад?
Қисмҳо:
Масоили фиқҳӣ01937:
Ҳар гоҳе рўзона хоб кунам, ба ман ҳодисае рух медиҳад, карахт мешавам ва тамоман ҳаракат карда наметавонам, нафасам мегирад ва ҳар гуна овозҳо ба гўшам меояд. Агар чашмонамро ҳам кушоям, ҳамин ҳолат аст ва сахт меларзам, лекин ҳушам барҷост. “Оятул-Курсӣ”-ро мехонам, баъд аз чанд лаҳза ба худ меоям.
Қисмҳо:
Масоили фиқҳӣ01934:
Лутфан масъалаи ба халқияҳо келин надодани эшонҳо ё худ сайидзодаҳоро муфассал шарҳ диҳед. Ин анъана аз куҷуо сарчашма мегирад ва то куҷо ҷоиз аст? Зеро дар бештар маврид духтарони онҳо пир мешаванду ба мардуми омма келин намедиҳанд. Ин дар ҳолест, ки худ аз дигарон келин мегиранд.
Қисмҳо:
Масоили фиқҳӣ01923:
Ман гоҳ-гоҳ дар букмерски маблағ гузошта бозӣ мекардам, вале то имрўз гуноҳ будани онро намедонистам. Дар як сомона хондам, ки маблағ мондан баробари зино бо модар аст. Алҳол ман дар ҳолати ноҳинҷор қарор дорам ва тавба кардам. Илтимос, ба ман фаҳмонед, кикаффорати ин гуноҳ чист?
Қисмҳо:
Масоили фиқҳӣ
