Дар Қуръон пас аз калимаи الْهَدْيِ аломати вақф (ист) омадааст. Баъзе қориён дар ҳолати ист ҳаракати зер (касра)-ро мехонанд, аммо дар қоидаҳо хондам, ки пас аз ором гирифтан касра хонда намешавад.

Ва алайкумуссалому ва раҳматуллоҳ. 1. Бародари азиз, ҳангоми хондани суннати бомдод агар иқомат гуфта шавад ва шумо бовар доред, ки пас аз адои суннат ақаллан як ракъати фарзро дармеёбед, дар ин ҳолат намози суннатро комил карда, сипас ба фарз иқтидо мекунед. Дар намози пешин агар як ракъат аз суннатро гузорида бошед ва дар ин ҳолат иқомат гуфта шавад, як ракъати дигар ба он зам карда, салом диҳед ва ба фарз иқтидо кунед, пас аз адои фарз суннатро бигузоред. 2. Калимаи мазкур дар ҳолати ист ба шакли “ҳадй” хонда шуда, дар ин ҳолат касра хонда намешавад.