Бисёр мушоҳида кардаем, ки падару модарон дар аснои муошират калимаҳоеро ба забон меоранд ва онро нодида мегиранд, вале чунин суханон ба мақсадҳои тарбиявї латма ворид мекунанд. Сухан асоси тарбия ба ҳисоб меравад.

Инҳо ҳам хешони туянд. Ту бо онҳо калону бузург мешавӣ. Дар сахтиҳо дастгири туанд. Ту бузургони эшонро азиз дору беморони онҳоро хабар гир ва мушкилоти онҳоро бартараф намо. Коре накун, ки дар назари хешонат аз ҳама бадтар бошӣ

Эй мўъминон! Шароб, қимор, сангҳои насбшуда барои парастиш ва бахтозмоӣ ба василаи тирҳо палид аст, аз кирдори шайтон, бинобар ин аз он дурӣ кунед, то бошад, ки растагор шавед. Бегумон шайтон мехоҳад, то ба василаи шароб ва қимор душманӣ ва нафратро дар миёни шумо эҷод кунад ва шуморо аз зикри Худованд боздорад, пас оё шумо аз ин аъмоли ношоиста иҷтиноб намекунед

Бешак, ин шукргузорӣ ба он маъност, ки агар сулҳу субот ва оромиши комил вуҷуд надошта бошад, мову шумо ҳам наметавонем дар радифи садҳо масъалаи кору рӯзгор бо ҳузуру хушуъ ибодатҳои худро анҷом диҳем.

Ҳамасола дар кишвари азизи мо рӯзи 5-уми октябр ҳамчун Рӯзи забон таҷлил мешавад, ки бешубҳа яке аз муҳимтарин ҷашнҳои миллию давлатии мост.

Бояд донист, ки қавонини Ислом тамоми ҷанбаҳои зиндагиро фаро гирифтааст. Дини Ислом барои ба танзим даровардани ҳаёти мардум тавҷиҳоти муфиду созандае равона карда, аҳкоми мушаххасеро муқаррар намудааст. Ислом дини охирини осмонист ва то охири дунё шариати ҷовидона мемонад.